Het biatlonseizoen is afgelopen, het was in veel opzichten een bijzonder seizoen. Mijn eerste volledige jaar in de wereldbeker heeft ups en downs en een stijle leercurve geboden. Ik heb nieuwe en leuke biatlon stadions bezocht en geweldige mensen leren kennen. 33 coronatesten en een hele winter in quarantaine hebben hun sporen nagelaten, nu kijk ik ernaar uit om mijn toegangsquarantaine af te ronden en eindelijk weer vrienden en familie te ontmoeten.
Een kleine samenvatting van het seizoen:
Het begon wat traag in Finland, waar mijn vorm niet helemaal was wat ik had gehoopt en strikte coronavoorschriften mentaal hun sporen nalieten. Kreeg het schieten wat meer onder controle in Hochfilzen voor Kerstmis en heb me kunnen kwalificeren voor mijn eerste achtervolging in de wereldbeker. Dat gaf een sterke motivatie voor de kersttraining. Na kerst zijn we naar Oberhof gereisd, waar corona wederom een stok in het wiel stak met enkele positieve gevallen in de belgische ploeg, en daardoor veel onzekerheid. Gelukkig zijn wij, atleten, erin geslaagd om gezond te blijven. Maar ook hier was mijn conditie niet de beste. Had een goede ervaring in Anterselva voordat ik naar het precamp in Obertilliach ging. Hier heb ik een solide en belangrijke krachtinspanning aan de dag gelegd in de laatste voorbereidingen voor zowel het wereldkampioenschap als de rest van het seizoen.
Het wereldkampioenschap was voor mij het grote hoogtepunt. Mijn conditie begon eindelijk beter te worden en tegelijkertijd slaagde ik erin om mijn schieten nog een paar procent te verbeteren. Mijn eerste WB-punten pakken was buitengewoon fantastisch . En zorgde ervoor dat ik haar op mijn tanden kreeg..
Het laatste trimester was veel beter dan ik had verwacht. Vooraf had ik gehoopt me te kwalificeren voor minstens één achtervolging, maar daar won ik de jackpot en mocht aan alle drie achtervolgingen meedoen. En meer WB-punten! Ik heb me in de top 50 kunnen stabiliseren en ben zo ongelooflijk dichtbij meer WB-punten geweest. Florent en ik presteerden ook een geweldig goede single mix estafette en veroverden de negende plaats, wat het beste resultaat ooit is voor België! Ik kan het seizoen ook afsluiten met een trefprocent van 90, wat bij de beste resultaten  is voor de vrouwen in de wereldbeker.
Ik ben ook erg dankbaar dat ik heb mogen deelnemen aan dit wereldbeker circus en dat de IBU zo'n veilig kader heeft weten te creëren tijdens de hele tournee.
Nu ben ik vol motivatie en ik heb veel componenten gevonden om aan te werken en te verbeteren tegen het volgende seizoen.

Maar eerst wat vakantie en kwalitijd thuis na bijna 4 maanden onafgebroken onderweg te zijn geweest!