Helaas, na de eerste Belgische top 10 in een gemengde aflossing, begon ik me al snel ziek te voelen bij aankomst in Ruhpolding. Een test later kreeg ik het slechte nieuws dat ik het coronavirus had opgelopen. Zodra ik me goed genoeg begon te voelen om te reizen, deed ik dat en reisde naar Lillehammer om uit te rusten en te herstellen.

Op het moment van schrijven heb ik mijn trainingsvolume en -intensiteit langzaam verhoogd, en naar mijn lichaam geluisterd om te zien hoe snel de benen en longen terugkomen na het virus. Ik train nog steeds niet zoals normaal, maar mijn lichaam voelt goed aan tijdens de training en dat is goed nieuws! Ik merk echter dat ik me ook moet concentreren op herstel buiten de trainingssessies, omdat ik voel dat mijn energieniveau dan lager is dan normaal.

Hoewel mijn fysieke trainingsbelasting nog niet 100% is, heb ik mezelf als atleet nog steeds kunnen verbeteren en me extra kunnen concentreren op de kleine dingen die me zullen helpen een betere biatlete te worden. Door de kortere trainingsuren heb ik meer tijd om met mijn geweer te trainen, om evenwichtsoefeningen te doen en techniek te drillen. Hopelijk zal dat alles vruchten afwerpen zodra mijn lichaam weer op volle toeren draait.

Ik zal er alles aan doen om tegen het WK weer in racevorm te zijn, maar ik moet geduld hebben, en de tijd nemen die nodig is om dit virus te overwinnen en weer mijn topvorm te bereiken. Duim voor me dat die top er aan komt tegen de tijd dat mijn tenen aanstaande woensdag de startlijn raken. Maar, wat er ook gebeurt, ik zal alles geven wat ik heb!